mel gibson’ın mükemmel ötesi oyunculuk sergilediği nadide eser. ayrıca yönetmen koltuğundaki başarısını da gözler önüne sermiştir. defalarca kez izlememe rağmen hala aynı
duygusal reaksiyonları gösteriyorum. filmi ilk izlediğim zaman beni ağlatan sahne hala ağlatıyor. güldüren hala güldürüyor. unutulmaz final sahnesiyle ve dahi harika soundtrack’iyle müthiş bir sinema gösterisi. wallace savaş alanına gider ve iskoç ordusundan ayrılanlar olduğunu görür. işte tam o an da sinema tarihinin en müthiş repliği gelir: “savaşırsanız, belki ölürsünüz. kaçarsanız, yaşarsınız en azından bir süre. ve bugünden yıllarca sonra, yatağınızda ölürken, bugünden-o güne kadar ki tüm günlerinizi, buraya tekrar gelebilme şansı için, buraya tekrar gelip düşmanlarımıza yaşamlarımızı alabileceklerini, ama özgürlüğümüzü asla alamayacaklarını söylemek için feda etmez miydiniz?”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder